Na een periode van ziekte is begin deze maand is Paul overleden. Velen kennen hem als Paul Cherryseed, muzikant, troubadour, bijzondere vogel. Maar voor ons is en blijft hij gewoon Paul, die jarenlang onze vriend en huisgenoot is geweest. Hieronder een mooi gedicht over hem van zijn zwager Eelco (ook een halve Overhoper tegenwoordig).
De troubadour
Daar stond hij dan.
De troubadour uit Limburg,
Volledig in de ban.
Een gitaar met zwart golvende haren,
Stamelend, wachtend en zittend op de blaren,
Daar kwam de goedkeuring,
Waar hij op zat te wachten,
De troubadour uit Limburg,
Met zalvende stem tot opa’s en oma’s smachten.
Een gejuich klonk op uit opa’s keel,
Hij pakte de troubadour bij de hand,
En zij liefkozend veel: “jij bent voortaan mijn vriend”.
Twee weken later zei hij gedag,
Tegen mijn opa, met een blije lach
Daar stond hij dan.
De troubadour uit Utrecht.
Voor het altaar met mijn zus,
Op een boot met vele vrienden,
Het ja-woord en de kus,
De troubadour uit Utrecht,
Veel haalde hij overhoop,
Waar je dacht hem te kennen,
Verraste die, met bijzondere verhalen,
Een retroscoop,
Ik noemde hem YOLO,
De troubadour uit Utrecht,
Markant en geliefd,
Hij noemde mij Topito,
Humoristisch en goedgezind,
Anders dan dat, zag hij mij niet.
Daar stond hij dan,
De troubadour uit Rotterdam,
Verblijdt en verwildert in een appartement,
Voor het eerst als vader,
Schrobbend, kokend,
wat een kei van een vent.
De troubadour uit Rotterdam,
Muzikaal nam hij de benen,
Niet over werk pratend,
Lekker in vrijheid,
Met Ilse en haar genen,
Daar lag hij dan,
De troubadour uit Gouda,
Veel overwonnen en doorgeleefd,
Zingend in Brazilië, dansend op ballet,
De troubadour uit Gouda,
Die zich niet zo gemakkelijk prijsgeeft,
Hij heeft gestreden en ons verrijkt,
De troubadour van Nederland,
We raken hem niet kwijt.