Zou het dan eindelijk lente zijn? We kijken er reikhalzend naar uit… We zien de signalen. We zien dat onze nieuwe eikenboom en onze kromme moerbeiboom toch echt blaadjes beginnen te krijgen en dat onze nieuwe klimplanten beginnen uit te lopen. We kijken uit naar het moment dat we eindelijk weer in de zon op ons plein samen kunnen eten en koffie drinken. Met jullie!
Niet alleen de regen, maar ook de bouwplaats, de rommel en de herrie, zijn we wel zat. We willen hier niet alleen wonen maar we willen ook samen eten, feestjes vieren, de buurtwinkel openen en gasten ontvangen! Maar renoveren kost nu eenmaal veel tijd.
Bijna klaar
We zitten wel echt in de laatste fase. In de woonkamer hebben we de laatste vrolijke kleuren op de muur gesmeerd. De gastenkamers zijn klaar voor laminaat en gordijnen. De zonnenpanelen zijn zaterdag aangesloten. En de winkel kan bijna ingericht worden. Marieke, Shima en Emma zijn druk bezig met plannetjes om hier een prachtige tweedehands winkel met kapsalon van te maken. (Als je zin hebt om mee te helpen met winkelier zijn dan houden wij ons aanbevolen!)
Deze week hopen we de gezamenlijke woonkamer op orde te hebben zodat we eindelijk weer een ontmoetingsplekje hebben. Er zijn binnen nog heel veel klussen over (niet alleen het inrichten maar ook de portieken verven) maar die kunnen we dan hopelijk wat meer op de achtergrond doen, samen met de vrijwilligers die ons elke keer weer komen helpen.
Alles nieuw
Ook aan de buitengevel moet nog worden gewerkt. Door de regen en door een constructiefout duurt dat allemaal wat langer dan gepland. Maar het gaat helemaal goed komen en vooral het houtwerk ziet er prachtig uit! Als je wilt weten waarom we zo veel hout gebruiken, en hoe we ons hele gebouw zo groen mogelijk proberen te krijgen, beluister dan vooral de podcast die De Groene Amsterdammer erover maakte.
We zijn heel blij en dankbaar dat we zo ver zijn gekomen. Financieel is het allemaal binnen budget gebleven, met dank aan jullie hulp, advies, geld en tijd. Dat is best een wonder op een begroting van ongeveer acht ton, zeker als je bedenkt dat we van tevoren nog niet wisten dat we alle riolering, elektra, water, ventilatie, binnenmuren en badkamers helemaal zouden gaan vernieuwen! Het kon uit, dankzij de hulp van jullie en al onze vrijwilligers.
Verdriet en hoop…
Maar in Overhoop liggen blijdschap en verdriet altijd dicht bij elkaar. We zijn enorm verheugd dat we weer een logé hebben, een jongen uit Nigeria die hier eerst binnenkwam als vrijwilliger. Maar we worden ook verdrietig om te horen wat hij allemaal heeft meegemaakt op zijn reis naar Nederland. We zijn blij dat we zo veel steun krijgen van jullie bij de verbouwing, maar zijn ook gekwetst door mensen die ons lastig vallen, door diefstal van ons gereedschap, door de realiteit van deze wereld…
We leven dagelijks in het besef dat het nog winter is. De wereld is koud. Maar we zien ook de knoppen aan de takken ontstaan. De lente is niet te stoppen. De hele schepping kijkt reikhalzend uit naar het moment dat openbaar wordt dat we Gods kinderen zijn… en wij reiken onze halzen uit en kijken mee. Jullie hopelijk ook.
Heel veel liefs van alle bewoners van Overhoop